Lostpedia
Advertisement
Disambig Ten artykuł dotyczy odcinka. Zobacz również: znak S.O.S.
  < 1 Zagubieni: Sezon 2 (Centryczne) 3 >   4 >>   5 >>>   6 >>>>  
--- Destination Lost
(powtórka)
#09 What Kate Did #17 Lockdown
#01 Man of Science, Man of Faith --- Lost: Revelation
(powtórka)
#18 Dave
#02 Adrift #10 The 23rd Psalm #19 S.O.S.
#03 Orientation #11 The Hunting Party --- Lost: Reckoning
(powtórka)
#04 Everybody Hates Hugo #12 Fire + Water #20 Two for the Road
#05 ...And Found
(Sun i Jin)
#13 The Long Con #21 ?
#06 Abandoned #14 One of Them #22 Three Minutes
#07 The Other 48 Days #15 Maternity Leave #23 Live Together, Die Alone: Part 1
#08 Collision #16 The Whole Truth
(Sun)
#24 Live Together, Die Alone: Part 2

Opis[]

W retrospekcji widzimy pierwsze spotkanie Bernarda z Rose. Mężczyzna pomaga jej wydostać samochód, który utknął w śniegu. Kiedy zamierza odjechać swoim, Rose zatrzymuje go i pyta czy miałby ochotę pójść z nią na kawę. Pięć miesięcy później Bernard oświadcza się kobiecie. Rose wyznaje mu wówczas, że jest śmiertelnie chora i został jej „rok życia, może trochę więcej”. Jednak Bernard nadal chce ją poślubić.

W ramach miesiąca miodowego zabiera żonę do Australii. Na miejscu wyjawia jej główny cel ich podróży: przywiózł ją do uzdrowiciela, Isaaca z Uluru. Rose niechętnie zgadza się na spotkanie. Isaac tłumaczy kobiecie, że w pewnych miejscach na ziemi znajdują się skupiska energii. Jego dom stoi w jednym z nich. Jednakże okazuje się, że energia tam zgromadzona nie działa na Rose. Isaac nie może jej uleczyć. Pociesza ją jednak, że może energia umiejscowiona gdzieś indziej na nią podziała. Rose postanawia, że nie powie Bernardowi prawdy. Nie chce, żeby mąż resztę czasu, który mogą spędzić razem, poświęcił próbom ocalenia jej życia. Mówi mu więc, że została uleczona.

Ostatnia scena retrospekcji rozgrywa się na lotnisku. Rose upuszcza niechcący jedną z buteleczek z lekami. Podnosi je i podaje mężczyzna przykuty do wózka inwalidzkiego – Locke.

Wyspa. Bernard jest sfrustrowany. Nie rozumie, dlaczego rozbitkowie przestali robić cokolwiek w celu sprowadzenia pomocy. Próbuje zebrać grupę osób, które pomogłyby mu utworzyć znak – wielkie SOS zrobione z ciemnych kamieni – widoczny z samolotów lub satelity. Dzięki temu mogliby zostać uratowani. Do grupy zamierza zwerbować również Charliego i Eko, ale obaj już nad czymś pracują. Charlie wyjawia Bernardowi, że budują kościół, dlatego nie mogą mu pomóc.

W tym samym czasie przesiadujący w bunkrze Locke usiłuje odtworzyć z pamięci mapę, którą zobaczył na drzwiach. Ignoruje alarm, na co zwraca uwagę Jack. Locke wpisuje więc i zatwierdza kod. Jack mówi „Henry’emu”, że zamierza znaleźć Tamtych i zaproponować Im wymianę: „Gale” za Walta. Więzień oświadcza jednak, że Inni nigdy nie oddadzą chłopca.

Bernard próbuje skłonić zebraną ekipę do pracy. Chce, żeby wykonywali ją ściśle według jego wytycznych. Rose krytykuje go, stwierdzając, że stworzenie takiego napisu da ludziom jedynie fałszywą nadzieję na ratunek. Podłamany Bernard nie zamierza jednak zrezygnować z realizacji swojego pomysłu. Jego wojownicze nastawienie przyczynia się do tego, że stopniowo traci wszystkich pomocników.

Locke podchodzi do pomieszczenia, w którym zamknięty jest więzień. Chce porozmawiać z „Henrym”, który przestał mówić, jeść i pić. John wali w drzwi i pyta „Gale’a” czy naprawdę nie wcisnął klawisza, kiedy ten leżał przyszpilony drzwiami. „Henry” nie odpowiada. Po chwili możemy go zobaczyć. Siedzi w ciszy, z zadowoleniem uśmiechając się do siebie.

W rozmowie z Locke’iem Rose czyni aluzje co do tego, że oboje korzystają z uzdrawiającej mocy Wyspy. Następnie kobieta idzie do męża i wyznaje mu, że go okłamała. Isaac wcale jej nie wyleczył. Dodaje jednak, że uzdrowiła ją Wyspa, dlatego boi się, że jeśli opuszczą to miejsce, choroba wróci i ją zabije. Wówczas Bernard mówi żonie, że zostanie z nią i porzuca swój pomysł stworzenia napisu.

Tymczasem Locke wraca do bunkra i na nowo próbuje narysować mapę. Rozmowa z Rose przypomniała mu, że Wyspa nadal coś znaczy. Tym razem mężczyzna uśmiecha się. Wygląda na to, że rysunek go satysfakcjonuje.

Jack ma zamiar spotkać się z Innymi i oddać im „Henry’ego” w zamian za Walta. Razem z Kate zmierzają do miejsca ich ostatniej konfrontacji. Po drodze wpadają w jedną z pułapek Rousseau, ale na szczęście udaje im się z niej wydostać. Kate mówi Jackowi o istnieniu medycznego bunkra i wyznaje, że zatrzymała tę informację dla siebie, ponieważ on nie powiedział jej o „Henrym”. Kiedy docierają do granicy, Jack zaczyna wołać Tamtych. Bez rezultatu. Wspólnie postanawiają rozbić tam obóz i zanocować. Podczas rozmowy Kate przeprasza Jacka za to, że go pocałowała. Wtem dostrzegają wybiegającą z lasu postać. Jest najwyraźniej przerażona. Potyka się i pada na ziemię wprost przed nimi… To Michael!

Ciekawostki[]

  • Sayid nie pojawia się w tym epizodzie.
  • Kiedy Jin ma już dość Bernarda, informuje go, że nie będzie mu więcej pomagał przy zbieraniu kamieni. Scena ta miała się skończyć dokładnie w tym momencie, jednak reżyser nie krzyknął "Cięcie!", więc Sam Anderson (Bernard) zbierał dalej kamienie przez około 15 minut. Przestał dopiero, gdy ekipa zaczęła się z niego śmiać, a reżyser w końcu krzyknął: "Cięcie!".

Cytaty[]

Bernard: Mogę chociaż wziąć te kłody?
Eko: Są nam potrzebne.
Bernard: Do czego?
Eko: Budujemy kościół.
Bernard: Wszyscy na tej wyspie coś budują. Ja staram się nas ocalić.
Eko: Ludzi można ocalić na wiele sposobów.
Bernard: Lubiłem cię bardziej, kiedy tłukłeś innych swoim kijem.
Charlie: A ja lubię cię takim, jakim teraz jesteś.


Linki[]

Advertisement