Lostpedia
Advertisement
  Zagubieni: Sezon 1 (Centryczne) 2 >   3 >>   4 >>>   5 >>>>   6 >>>>>  
#01 Pilot: Part 1 #10 Raised by Another #19 Deus Ex Machina
#02 Pilot: Part 2 #11 All The Best Cowboys Have Daddy Issues #20 Do No Harm
#03 Tabula Rasa #12 Whatever the Case May Be --- Lost: The Journey
(powtórka)
#04 Walkabout #13 Hearts and Minds #21 The Greater Good
#05 White Rabbit #14 Special #22 Born to Run
#06 House of the Rising Sun
(Sun)
#15 Homecoming #23 Exodus: Part 1
(Różne)
#07 The Moth #16 Outlaws #24 Exodus: Part 2
(Różne)
#08 Confidence Man #17 ...In Translation
(Jin)
#25 Exodus: Part 3
(Różne)
#09 Solitary #18 Numbers


Opis[]

Oczy Charliego otwierają się. Mężczyzna budzi się. Charlie przeciera oczy, podnosi się. Spomiędzy krzaków wychodzi Locke… trzymający na rękach Claire! Charlie nie może uwierzyć własnym oczom i próbuje przedostać się przez tłum rozbitków. Jack stara się, aby Claire odzyskała przytomność. Charlie zadaje sobie w sumieniu pytanie: „Czy ona żyje?” Przez chwilę wydaje się, iż odpowiedź jest przecząca, lecz nagle Claire budzi się z krzykiem na ustach. Lekarz próbuje uspokoić kobietę. jest już bezpieczna – z powrotem w obozie. Jej pierwsze słowa są szokujące: „Kim jesteś?” Później, gdy Claire pozostaje na chwilę sama, Charlie próbuje wytłumaczyć jej co się stało. Mówi, że sam ledwo uszedł z życiem, gdyż Ethan próbował go zabić. Claire pyta kim jest Ethan, a Charlie mówi wszystko o czym powinna wiedzieć: „On jest złym człowiekiem.”

W retrospekcji przenosimy się do pubu, gdzie znajduje się Charlie ze swoim kumplem Tommym. To trudne chwile dla Charliego – Driveshaft rozpadł się. Mężczyzna przechodzi załamanie i dlatego przybył Tommy, który ma pewien plan. Charlie ma zauroczyć Lucy – bardzo bogatą dziewczynę, którą Tommy starannie dobrał właśnie do tego celu. Jeżeli Charlie miał kiedykolwiek sumienie, to na pewno wciągnął je nosem razem z heroiną dawno temu.

Z powrotem na Wyspie. Charlie zaczepił Jina w trakcie drogi z jaskiń na plażę: „Bezpieczniej w kupie, co nie?” Błąd. Lecący kamień uderzył Jina, a Charlie zanim zdążył się zorientować co się dzieje, stał twarzą w twarz z Ethanem. Muzyk próbuje uderzyć porywacza, lecz Ethan z łatwością przygniótł Charliego do drzewa i przekazał swoje żądania: „Przyprowadź Claire w wyznaczone miejsce zanim zajdzie słońce.” W innym wypadku Etan będzie zabijał każdego dnia jedną osobę. Jack, Locke, Sayid i Charlie przemyśleli sytuację. Co jeśli Ethan będzie znów próbował porwać Claire. Charlie i Jack chcieli zorganizować polowanie na przeciwnika, lecz Sayid i Locke nie zgodzili się, woląc wzmocnić obronę obozu. Niechętnie Jack i Charlie zgodzili się na ten plan.

Tymczasem Claire pyta Charliego dlaczego wszyscy wokół niej są tacy nerwowi. Charlie nie mógł powiedzieć jej jakie żądania ma Ethan, lecz nie chciał również kłamać, mówiąc że wszystko jest w porządku.

Kolejna retrospekcja, w której Lucy pokazuje Charlie’mu jej niezwykle elegancki dom. Gdy Lucy idzie po filiżanki z herbatą, Charlie wypala skręta. Wiele do zabrania… powinno być w porządku. Lucy postanawia zaprosić Charliego na kolację z jej ojcem.

Na Wyspie Kate idzie zobaczyć się z Jackiem. Słyszała o sprawie z Ethaneem i chce użyć broni dla obrony, lecz Jack nie zgadza się na to. Przekazanie broni w niewytrenowane ręce może być bardziej niebezpieczne niż pomocne. Postanowili użyć systemu alarmowego, który został stworzony z puszek i drutu przez Locke’a. Kolejnym pomysłem było rozstawienie posterunków wartowniczych wokół obozu. Chcieli trzymać straż całą noc, zmieniając się co jakiś czas. Jednak, Charlie boi się o bezpieczeństwo Claire i chce przenieść ją do bezpiecznego miejsca. Obwinia się za to, że Claire została porwana – powinien bardziej ją chronić. Jack kładzie rękę na jego ramieniu i obiecuje, że już nic jej nie grozi.

Retrospekcja. Charlie siedzi przy eleganckim stole. Gdy ojciec Lucy opowiada o jego przeszłości związanej z muzyką zdarza się coś niesamowitego – Charlie zaczyna czuć pewną więź z tym człowiekiem i co najważniejsze darzy Lucy poważnym uczuciem. Charlie spotyka się z Tommym w pubie. Mówi, że nie chce być złodziejem, gdyż postanowił zostać członkiem tej rodziny. Przyjął już nawet ofertę pracy. Będzie sprzedawał kserokopiarki. Lecz Tommy nie chce się na to zgodzić. Jeśli Charlie chce nadal mieć dostawy heroiny, musi coś ukraść… teraz!

Na Wyspie Boone stoi na straży. Spokojny szum fal morskich powoduje znużenie. Może mógłby zamknąć oczy choć na chwilę? Nagle hałas budzi Boone’a. Już świta. Jak długo spał? Powodem hałasu był tylko pies Vincent. Chwilę później daje się słyszeć krzyk. Jeden z rozbitków nie żyje. Cokolwiek go zabiło, nie był to przypadek.

Po pogrzebie, Claire znów czuje na sobie wzrok innych rozbitków. Claire nie może już tego znieść i pyta Shannon dlaczego wszyscy na nią patrzą. Shannon jest zszokowana…: „Czyli nikt ci nie powiedział?”.

Claire podchodzi do Charliego z pretensjami dlaczego ją okłamał i nie powiedział co działo się wcześniej. Mężczyzna odpowiada, że chciał tylko jej dobra, lecz ona już go nie słucha.

Następuje retrospekcja, w której Charlie poprawia krawat przy nowym garniturze, który dostał od Lucy na pierwszy dzień pracy. Charlie nie wygląda zbyt dobrze, lecz spytany, mówi że to tylko nerwy. Gdy Lucy wychodzi z pokoju, Charlie chowa do kieszeni posrebrzaną papierośnicę.

Dyskusja Jacka i Locke’a. Nie mogą czekać, aż Ethan zabije wszystkich. Jack daje Locke’owi jeden z pistoletów ze skrzynki. Taką samą dostają inni członkowie planu. Charlie bardzo chce im towarzyszyć, lecz po prostu nie potrafi posługiwać się bronią. Pozostaje sam z myślą o bezużyteczności.

Charlie próbuje sprzedać jedną z kserokopiarek, lecz jego działania to jedna wielka katastrofa. Ze zdenerwowania wymiotuje.

Znów na Wyspie. Claire postanawia, że nikt więcej przez nią nie zginie i godzi się na bycie przynętą. Jack, Kate, Sayid, Locke i Sawyer czekają w ukryciu na Ethana. Gdy ten się zjawia Jack taranuje go, lecz gubi broń. Jack ukazuje zupełnie inną stronę siebie. Udaje mu się pokonać wroga, gdy reszta podbiega z pomocą. To czas, aby znaleźć odpowiedź na kilka pytań, lecz nagle w stronę Ethana padają wystrzały. To Charlie użył broni, którą zgubił Jack. Wraz ze śmiercią Ethana umierają wszystkie nadzieje na wyjaśnienia.

W obozie Jack pyta Charliego dlaczego to zrobił. Charlie mówi, że nie chciał dopuścić, aby to zwierzę znów zbliżyło się do Claire. I jeszcze jedno – „Zasługiwał na to.”

Charlie puka do drzwi. Gdy wreszcie się otwierają, Lucy daje mu to na co zasłużył – jej pogardę. Dziewczyna zastanawia się tylko dlaczego Charlie przyjął pracę, skoro chciał ją tylko okraść? Mężczyzna mówi, że chciał jej pokazać, iż może się nią zaopiekować. Jej słowa pozostaną w pamięci Charlie’go na długo: „Ty nigdy nikim nie będziesz potrafił się zaopiekować.”

W obozie wszystko wraca do codziennego porządku. Jedyną bardziej samotną osobą od Charliego jest Claire. Gdy mówi Charliemu, że pamięta masło orzechowe, na ustach mężczyzny pojawia się pierwszy uśmiech od długiego czasu. To pierwszy krok do odbudowania ich przyjaźni.

Ciekawostki[]

  • Promocyjne zdjęcie, które zostało opublikowane przed emisją odcinka, przedstawia Locke'a i Ethana walczącego w błocie. Scena ta jednak nie została wykorzystana w odcinku.
  • Premierową emisję odcinka oglądało prawie 19,5 mln ludzi w USA, co dało ABC najwiekszą oglądalność tego wieczoru spośród wszystkich stacji.
  • Tatuaż Charlie'go mówi: 'Życie jest łatwe z zamkniętymi oczami'. To cytat z pioseneki The Beatles "Strawberry Fields Forever".

Cytaty[]

Ethan: Chcę mieć ją z powrotem, Charlie. Przyprowadź ją do mnie.
Charlie: Co ty jej zrobiłeś?
Ethan: Przyprowadź ją tutaj. Jeśli tego nie zrobisz, to zabiję kogoś z was, a jeśli jutro przed zachodem słońca nadal jej tu nie będzie, to zabiję następną osobę. I jeszcze jedną. I jeszcze jedną. Każdego dnia będę zabijał jedną. A ciebie, Charlie... Ciebie zabiję na końcu.

Hurley: Myślałem, że teren jest obstawiony.
Kate: Locke powiedział, że to bez znaczenia. Dostał się tu od strony morza.
Hurley: To na pewno nie był wypadek? Może on po prostu utonął.
Kate: Miał złamany kręgosłup, obie ręce, wszystkie kości palców.
Hurley: Dobra, rozumiem.
Sawyer: Widać kumpel Steve miał pecha.
Hurley: To był Scott.

Galeria[]

Linki[]

Advertisement