Zagubieni: Sezon 1 (Centryczne) | 2 > 3 >> 4 >>> 5 >>>> 6 >>>>> |
#01 | „Pilot: Part 1” (Jack)
|
#10 | „Raised by Another” (Claire)
|
#19 | „Deus Ex Machina” (Locke)
|
---|---|---|---|---|---|
#02 | „Pilot: Part 2” | #11 | „All The Best Cowboys Have Daddy Issues” (Jack)
|
#20 | „Do No Harm” (Jack)
|
#03 | „Tabula Rasa” (Kate)
|
#12 | „Whatever the Case May Be” (Kate)
|
--- | „Lost: The Journey” (powtórka)
|
#04 | „Walkabout” (Locke)
|
#13 | „Hearts and Minds” (Boone)
|
#21 | „The Greater Good” (Sayid)
|
#05 | „White Rabbit” (Jack)
|
#14 | „Special” | #22 | „Born to Run” (Kate)
|
#06 | „House of the Rising Sun” (Sun)
|
#15 | „Homecoming” (Charlie)
|
#23 | „Exodus: Part 1” (Różne)
|
#07 | „The Moth” (Charlie)
|
#16 | „Outlaws” (Sawyer)
|
#24 | „Exodus: Part 2” (Różne)
|
#08 | „Confidence Man” (Sawyer)
|
#17 | „...In Translation” (Jin)
|
#25 | „Exodus: Part 3” (Różne)
|
#09 | „Solitary” (Sayid)
|
#18 | „Numbers” (Hurley)
|
Opis[]
Wraz z odpłynięciem tratwy rozbitkowie muszą się zmierzyć z ciągle aktualnym problemem przetrwania nocy. Na wypadek, gdyby chcieli zapomnieć – przypomina im o tym ciągle widoczny na horyzoncie czarny dym...
Charlie prosi Sayida o broń, aby móc chronić Claire i jej dziecko wiedząc, że Jack przekazał Sayidowi opiekę nad bronią, kiedy wyruszał po dynamit. Sayid jednak odmawia tłumacząc, że Charlie bardziej pomoże Claire pomagając jej spakować wszystkie rzeczy i zaprowadzić ją do jaskiń.
Hurley pyta, jak właściwie Czarna Skała znalazła się w środku dżungli... Na co Rousseau odpowiada pytaniem, czy Hurley znajduje się na tej samej wyspie co ona. Danielle informuje ich, że dynamit znajduje się w ładowni, po czym odwraca się i odchodzi. Locke, Jack i Kate wchodzą na statek w poszukiwaniu środków wybuchowych. W ładowni zauważają, że statek służył do przewożenia niewolników; po chwili odnajdują skrzynię wypełnioną laskami dynamitu.
Na zewnątrz Arzt w krótkiej rozmowie najeżdża na Hurleya, mówiąc, że oprócz kilkuosobowej „paczki” na Wyspie znajduje się około 40 osób, którzy są tak samo ważni i na pewno mogą wiele wnieść we wspólne życie w obozie. Kiedy Jack i Locke wynoszą skrzynię z dynamitem na zewnątrz, dla Arzta jest to szansa popisania się swoją wiedzą i okazania się pomocnym. Natychmiast każe im delikatnie położyć skrzynię na ziemi. Tłumaczy, że pod wpływem gorąca z dynamitu wydziela się nitrogliceryna, będąca najbardziej niebezpiecznym środkiem wybuchowym, jaki do tej pory wynaleziono. Pożyczoną od Kate bluzką namoczoną w kałuży owija ostrożnie wyjętą ze skrzyni laskę dynamitu, instruując pozostałych, że mają postępować tak samo. Nagle: BUM! Jack, Kate, Locke i Jurley zostają odrzuceni siłą wybuchu na ziemię... Miejsce, gdzie chwilę wcześniej stał Dr.Arzt, jest puste...
W retrospekcji widzimy Sun, która podając Jinowi lunch na lotnisku, oblewa Jinowi koszulę i spodnie. Kiedy Jin udaje się do łazienki, widzimy Sayida, który po przesłuchaniu będącym efektem interwencji Shannon, zostaje przeproszony i odprowadzony do bramki. W łazience do Jina zwraca się amerykański turysta z prośbą o podanie ręcznika. Kiedy Jin nie reaguje (nie zna przecież angielskiego), turysta zaczyna do niego mówić po koreańsku. Ostrzega go, że pan Paik słyszał o planie ucieczki Sun i Jina do Kalifornii i chce go udaremnić. Grozi Jinowi, że jeśli chce pozostać żywy, ma wypełnić zadanie powierzone mu w Ameryce i natychmiast wracać do Korei...
Podróżujący na tratwie dopiero w trakcie tej podróży mogą się przekonać, jak duża jest Wyspa, na której się rozbili. Pozostający na Wyspie martwią się o Walta, Michaela, Saywera i Jina, z kolei oni mają nadzieję, że nic nie stanie się rozbitkom, którzy zostali na lądzie.
Shannon stara się poradzić sobie z ogromnym bagażem i jednocześnie utrzymać na smyczy Vincenta. Kiedy wypakowany do granic bagaż otwiera się, a większość rzeczy wysypuje się na piasek, Sayid podchodzi do niej z zamiarem pomocy. Początkowo zaczyna pytać, czy naprawdę wszystkie te rzeczy są Shannon niezbędnie potrzebne, szczególnie, kiedy widzi, że większość z nich należała do Boone’a, ale widząc, że Shannon jest na skraju załamania, bez marnowania czasu ofiarowuje jej swą pomoc.
Przy Czarnej Skale Kate, Jack, Locke i Hurley powoli zdają sobie sprawę z tego, co się stało. Hurley twierdzi, że to jego wina, ponieważ jego osoba przynosi wszystkim pecha. Kiedy Kate stara się go uspokoić, Jack i Locke ostrożnie starają się wydobyć ze skrzyni potrzebny im dynamit, z nerwami napiętymi do granic...
W następnej retrospekcji znajdujemy się w hotelowym pokoju, na łóżku leży jakaś dziewczyna, a po pokoju gania Charlie, gorączkowo szukając narkotyków. Kiedy dziewczyna się budzi, Charlie próbuje wymknąć się z pokoju, obiecując, że przyśle jej album Driveshaft razem z autografami zespołu, ale dziewczyna odpowiada, że nie obchodzi jej ani jego zespół, ani on sam: Charlie znalazł wreszcie kogoś, kto jest bardziej uzależniony od ‘dragów’ niż on...
Na plaży Charlie pokazuje Claire wygodne nosidełko, które zrobił, żeby Claire mogła wygodniej przenieść dziecko. W tym samym momencie podchodzi do nich bliska histerii Rousseau mówiąc, że natychmiast musi widzieć się z Sayidem. Charlie biegnie po niego do dżungli, pozostawiając Claire z dzieckiem. W następnej chwili Claire zauważa na ręce Rousseau zadrapania i przypomina sobie, że to ona jej je zrobiła. Jest już jednak za późno... Kiedy Charlie dogania Sayida, słychać krzyk dochodzący z plaży, a chwilę później widzimy Sun trzymającą w ramionach nieprzytomną Claire. Rousseau zabrała dziecko!
Przy Czarnej Skale losowanie decyduje, że Locke i Kate będą przenosili dynamit w swoich plecakach. Jack jest bardzo niezadowolony, że padło na Kate, a nie na niego...
Na tratwie Jin i Michael testują radar, który dostali od Sayida, kiedy Walt widzi, jak Sawyer czyta wiadomości napisane przez rozbitków. Kim jest Hugo i skąd ma 160 milionów dolarów, które chce zostawić matce?
W tym samym czasie Charlie i Sayid biegną w stronę czarnego dymu, zatrzymując się tylko przy Haliburtonie, żeby wziąć ze sobą broń. Według Sayida, Rousseau uda się w stronę czarnego dymu, chcąc spróbować swoistej wymiany – dziecko Claire w zamian za dziecko Rousseau. Doganiają ich Claire i Sun. Początkowo Claire chce iść z nimi, ale przekonana przez Charliego prosi go, żeby przyniósł z powrotem jej dziecko... Aarona
Na lotnisku widzimy rozmawiającego przez telefon Michaela. Rozmawiając z matką mówi, że nie ma pojęcia, co zrobić z Waltem, bo on nigdy nie miał być z nim i Michael nigdy nie sądził, że będzie musiał się nim opiekować. Po zakończonej rozmowie Michael odwraca się i... widzi stojącego tuż obok niego Walta.
Na tratwie Michael uczy Walta sterować, kiedy nagle o coś uderzają i widzą, jak oderwany ster zaczyna odpływać... Saywer ściąga koszulę i natychmiast wskakuje do wody. Kiedy dopływa do steru widzimy, jak daleko od tratwy się znajduje. Za pomocą liny Jinowi i Michaelowi udaje się doholować Sawyera i ster z powrotem. Kiedy Michael podaje Sawyerowi jego koszulę, z niezadowoleniem i zaskoczeniem zauważa broń, zawiniętą w środku.
Charlie ma kłopoty z dotrzymaniem kroku Sayidowi, zatrzymują się więc oboje w pobliżu znalezionego przez Boone’a i Locke’a samolotu. Nie zdając sobie sprawy z przeszłości Charliego, Sayid pokazuje mu, co zawierają w sobie figurki Matki Boskiej. Charlie nie spodziewał się, że kiedykolwiek jeszcze będzie zmuszony stanąć twarzą z twarz z tym dylematem...
Jack, Kate, Locke i Hurley idą ostrożnie przez dżunglę, kiedy nagle słyszą do niczego nie podobny ryk. Chwilę później trójka z nich ucieka przed pojawiającym się potworem, jedynie Locke stoi spokojnie, przekonany, że bestia, tak jak poprzednim razem, nic mu nie zrobi. Jednak tym razem jest inaczej – Locke zostaje powalony na ziemię i jest ciągnięty w stronę ogromnej dziury. Jack odwraca się w porę, żeby to dostrzec i rusza na pomoc Locke’owi. W końcu udaje mu się chwycić Locke’a za ręce, starając się go przytrzymać i nie dopuścić do wciągnięcia go do dziury. Jack mówi zbliżającej się Kate, żeby wrzuciła do dziury dynamit, ale kiedy dziewczyna zdejmuje swój plecak Jack mówi, że dynamit jest u niego... Mimo zapewnień Locke’a, żeby go puścić, gdyż na pewno „nic mu się nie stanie” Jack i Kate nie odpuszczają. Po eksplozji Locke zostaje uwolniony, przynajmniej na razie...
Na tratwie Michael odkrywa słownik Jina i stara się z nim porozumieć. Chwilę później oddaje on Jinowi zegarek, będący przyczyną ich wielkiego nieporozumienia. Jednak Jin, który również się zmienił i zrozumiał przez ten czas wiele rzeczy, oddaje go z powrotem Michaelowi.
Biegnąc przez dżunglę, Charlie zauważa zawinięte w kocyk dziecko, porzucone u stóp drzewa. Zanim Sayid może zareagować, Charlie podnosi zawiniątko, które okazuje się kawałkiem drewna, uruchamiając tym samym mechanizm zrzucający z góry kamienie, jeden z których poważnie rani Charliego w głowę. Ponieważ Charlie nie chce słyszeć o powrocie do obozu, Sayid stosuje żołnierską metodę czyszczenia i opatrzenia rany – wysypuję na ranę proch wyjęty z naboju i... podpala go. Krzyk Charliego utwierdza nas w przekonaniu, że nie jest to przyjemne doświadczenie...
W hotelowym pokoju widzimy śpiącego Hurleya. Kiedy wreszcie otwiera on oczy, chcąc sprawdzić godzinę – wyświetlacz zegara jest pusty. Nie można również zapalić światła ani skorzystać z żadnego innego urządzenia elektronicznego. Hurley nagle zdaje sobie sprawę, że może nie zdążyć na samolot, na który NIE MOŻE nie zdążyć, z uwagi na zbliżające się urodziny jego mamy. Po wielu perypetiach udaje mu się dotrzeć do bramki tuż przed jej zakończeniem odprawy. Pracownica odprawy podsumowuje jego szaleńczy bieg i zdążenie na samolot słowami: „To twój szczęśliwy dzień”...
W czasie drogi przez dżunglę między Lockiem i Jackiem wywiązuje się kłótnia, której punktem początkowym jest niedawna sytuacja z potworem. Locke wyraża przekonanie, że Wyspa ściągnęła ich wszystkich w konkretnym celu, aby każdy mógł poznać własne przeznaczenie. Twierdzi, że wszystko stało się po to, żeby mogli otworzyć właz, na co Jack odpowiada, że otworzą właz, żeby uratować siebie i resztę rozbitków i dodaje, że nie wierzy w przeznaczenie. Locke replikuje, że na pewno wierzy, tylko jeszcze o tym nie wie.
Na tratwie Michael i Sawyer kłócą się o to, jak często mają włączać radar. Kiedy Michael dowiaduje się, że ojciec Sawyera zabił się, kiedy ten miał 8 lat, stwierdza, że są dwa powody, dla których Sawyer wsiadł na tratwę: albo jest bohaterem, albo chce zginąć. Odpowiedź Sawyera nie pozostawia złudzeń – nie jest bohaterem... W tej samej chwili coś pojawia się na ekranie radaru... jakiś statek!
W kolejnej retrospekcji widzimy, jak Locke musi zgodzić się na przeniesienie na pokład samolotu na rękach stewarda i stewardessy, ponieważ fotel przystosowany do transportu osób niepełnosprawnych gdzieś się zawieruszył. Płynnie przechodzimy do Locke’a pewnie prowadzącego grupę przez dżunglę i opracowującego plan wysadzenia włazu.
Charlie i Sayid docierają do drugiego brzegu Wyspy. Widzą, że ognisko nie jest przez nikogo strzeżone, nie widzą też w pobliżu żadnych odcisków stóp. Nagle słyszą płacz dziecka i krzyczą do Rousseau, żeby się ujawniła i wyszła z dżungli. Roztrzęsiona Danielle mówi im, że kiedy przyszła, przy ogniu nie było nikogo i że chciała odzyskać swoją córkę Alex... Kiedy Charlie odbiera jej chłopca, oskarża ją, że cała sytuacja została spreparowana przez nią samą, ale Rousseau mówi, że słyszała szepty w dżungli i jest pewna, że Inni idą po chłopca...
Locke, Kate, Jack i Hurley znajdują się przy włazie i układają dynamit na właściwym miejscu. Locke zgłasza się na ochotnika do odpalenia ładunku, w czasie kiedy inni będą mieć czas na znalezienie schronienia. Zapewnia, że sam będzie mieć wystarczającą ilość czasu, aby się ukryć. Po ukryciu się Kate wytyka Jackowi wzięcie dynamitu, który ona powinna była nieść, na co Jack odpowiada, że do tej pory wszyscy chcieli, żeby był liderem do czasu, aż podejmie jakąś decyzję, z którą reszta się nie zgadza. Ostrzega też Kate, że jeśli przeżyją tę noc, będą mieli problem z Lockiem.
Kiedy Hurley przechodzi koło włazu, zmierzając w stronę kryjówki Jacka i Kate, spostrzega liczby wyryte na włazie i wpada w histerię, krzycząc, że nie mogą odpalić ładunku, bo te liczby są złe, przeklęte. Oczywiście Jack, Kate i Locke nie wiedzą o co chodzi i nie mają pojęcia jak zareagować. Hurley powtarza swoje ostrzeżenie raz za razem, a kiedy Locke mimo wszystko odpala lont, stara się go za wszelką cenę zdeptać i zgasić. Jack w ostatnim momencie odciąga Hurley’a w bezpieczne miejsce, tuż przed wybuchem...
Na radarze nadal pojawia się punkcik sygnalizujący czyjąś obecność w bliskim sąsiedztwie tratwy. Nagle... zaczyna się on oddalać! Sawyer jest przekonany, że muszą użyć racy, aby przywołać nieznany statek z powrotem, Michael nie jest co do tego przekonany zastanawiając się, co będzie, jeśli ten punkt okaże się jakimś wrakiem. Przecież mają tylko jedną racę! Kiedy wszyscy proszą Michaela o odpalenie racy, ten ulega i ją odpala. Po chwili zdającej się trwać całą wieczność, na ekranie ponownie pojawia się punkt, teraz wyraźnie zmierzający w ich stronę. Chwilę później słyszą odległy hałas motoru i widzą włączony reflektor. Ktoś zbliża się do nich, aby ich uratować!
Jednak po chwili radość rozbitków ulega miejsca przerażeniu – czterej ludzie znajdujący się na przybyłym statku chcą zabrać Walta. Gdy Sawyer chce wyciągnąć swoją broń, jeden z ludzi na statku jest szybszy i postrzela Sawyera, który wpada do wody. Za nim skacze Jin. Po zabraniu Walta, szamoczący się i usiłujący walczyć Michael również zostaje wrzucony do oceanu. Chwilę później tratwa zostaje wysadzona, a łódź razem z Waltem odpływa. Pływający wśród szczątków tratwy Michael słyszy krzyki swojego syna...
Sayid i Charlie docierają razem z Aaronem do jaskiń, gdzie są przywitani z radością przez resztę rozbitków. Myjącego się przy strumieniu Sayida odnajduje Shannon i rzuca mu się na szyję, ciesząc się, że szczęśliwie wrócił. Claire ogląda ranę Charliego, kiedy siedzą razem przy ognisku, ciesząc się, że wszystko dobrze się skończyło. Nagle wyraźnie widzimy, że z plecaka Charliego wystaje statuetka Matki Boskiej...
W ostatniej retrospekcji widzimy pokład samolotu linii Oceanic, na który powoli wsiadają pasażerowie. Widzimy Claire, usiłującą przedostać się na swoje miejsce; Kate prowadzoną przez szeryfa, z płaszczem maskującym skuwające ją kajdanki na ramionach; zdezorientowanego Sawyera próbującego znaleźć swoje miejsce i zastanawiającego się co właściwie ma ze sobą zrobić; siedzącego na swoim miejscu Locke’a, rozpamiętującego porażkę i niemożliwość zrealizowania swojego marzenia o survivalu; Jacka, pakującego jeden z bagaży tuż nad Lockiem; rozkojarzonego Charliego, próbującego upchnąć gitarę w jednym ze schowków; Sayida, zajmującego swoje miejsce; Jina sprawdzającego zegarek, który ma dostarczyć do USA i Sun, która, pomimo, że siedzi tuż przy mężu, wydaje się być oddalona od niego o lata świetlne; Michaela zapinającego pasy, zastanawiającego się, czy jest w stanie wychować syna. Szeryf przykuwa Kate do fotela; Sayid wyciąga z koperty zdjęcie Nadii i zastanawia się, czy będą mogli zacząć wspólne nowe życie w Ameryce; Shannon nerwowo przeszukuje torebkę, chcąc znaleźć inhalator, podany jej przez Boone’a, a który ona z wdzięcznością przyjmuje; spoconego i zmęczonego Hurleya, zadowolonego, że udało mu się zdążyć na ten lot... Widzimy ludzi, którzy spoglądają na siebie i mijają się nie zwracają na siebie najmniejszej uwagi, kompletnie nieświadomych tego, jak bardzo zmieni się ich życie w przeciągu najbliższych kilku godzin i jak bardzo będą musieli wzajemnie na sobie polegać i ufać...
Locke, Kate, Jack i Hurley wychodzą ze swojego ukrycia i otwierają pokiereszowaną pokrywę włazu. Uzbrojeni w pochodnie pochylają się i zaglądają do wnętrza, które...
... w niczym nie przypomina tego, czego się spodziewali.
Ciekawostki[]
- Premierową emisję odcinka oglądało 20,2 mln ludzi w USA, co dało ABC najwiekszą oglądalność tego wieczoru spośród wszystkich stacji.
- Z odcinka ostatecznie wycięto retrospekcję Claire, w której rozmawia z pilotem.
- Ekran radaru na tratwie zachowuje się tak, jakby antena się obracała (tylko wtedy kąt obserwacji może wynosić 360 stopni). A przecież jest umocowana nieruchomo.
- Wpadka: Po tym, jak Sawyer wyławia ster i Michael pomaga mu wejść na tratwę, w górnym prawym rogu przez chwilę wyraźnie widać inną łódź, prawdopodobnie z ekipą filmującą.
Cytaty[]
Arzt: Czy ja cię nudzę?
Hurley: Co?
Arzt: Wybacz mi.Wybacz, że nie jestem na tyle super, żeby należeć do waszej wesołej gromadki.
Hurley: Co?
Arzt: Umiem rozpoznać paczkę. W końcu uczę w liceum. Myślicie, że tylko wy na tej wyspie robicie coś pożytecznego. Ale powiem ci coś. Tę katastrofę przeżyło jeszcze 40 innych osób. My też jesteśmy ludźmi.
Hurley: No dobra.
Hurley: Jak myślisz, co jest wewnątrz tego włazu?
Locke: A jak ty myślisz?
Hurley: Zapasy chrupek z lat 50-tych. Telewizor i kablówka. Telefony komórkowe. Czyste skarpetki, mydło. Biszkopciki. Na deser po tych chrupkach. Biszkopciki mogą przeleżeć nawet 8 tys. lat.
Locke: Ja też lubię biszkopty.
Hurley: Ale na serio, co tam może być?
Locke: Nadzieja. Myślę, że w środku jest nadzieja.
Linki[]
- Część artykułu powstała dzięki http://zagubieni.pl/