< 1 | Zagubieni: Sezon 2 (Centryczne) | 3 > 4 >> 5 >>> 6 >>>> |
--- | „Destination Lost” (powtórka)
|
#09 | „What Kate Did” (Kate)
|
#17 | „Lockdown” (Locke)
|
---|---|---|---|---|---|
#01 | „Man of Science, Man of Faith” (Jack)
|
--- | „Lost: Revelation” (powtórka)
|
#18 | „Dave” (Hurley)
|
#02 | „Adrift” (Michael)
|
#10 | „The 23rd Psalm” (Mr. Eko)
|
#19 | „S.O.S.” |
#03 | „Orientation” (Locke)
|
#11 | „The Hunting Party” (Jack)
|
--- | „Lost: Reckoning” (powtórka)
|
#04 | „Everybody Hates Hugo” (Hurley)
|
#12 | „Fire + Water” (Charlie)
|
#20 | „Two for the Road” |
#05 | „...And Found” | #13 | „The Long Con” (Sawyer)
|
#21 | „?” (Mr. Eko)
|
#06 | „Abandoned” (Shannon)
|
#14 | „One of Them” (Sayid)
|
#22 | „Three Minutes” (Michael)
|
#07 | „The Other 48 Days” (Ogonowcy)
|
#15 | „Maternity Leave” (Claire)
|
#23 | „Live Together, Die Alone: Part 1” (Desmond)
|
#08 | „Collision” | #16 | „The Whole Truth” (Sun)
|
#24 | „Live Together, Die Alone: Part 2” (Desmond)
|
Opis[]
Hurley objada się smakołykami znalezionymi w spiżarni w bunkrze. Nagle w drzwiach staje Jin, który wydaje się perfekcyjnie mówić po angielsku, a obok niego widzimy kogoś ubranego w kostium ogromnego kurczaka. Na pytanie Hurleya o jego znajomość angielskiego, Jin odpowiada, że przecież rozmawiają po koreańsku. I faktycznie – Hurley prowadzi dalszą część rozmowy w tym właśnie języku. Jin ostrzega Hurleya, że od tej chwili wszystko się zmieni i życzy mu „cluckety cluck-cluck day” (jak się dowiemy, Hurley pracował w firmie Mr. Cluck’s Chicken Shack). Nagle człowiek ubrany w kostium kurczaka wykrzykuje imię Hurleya głosem Kate, co sprawia, że Hurley budzi się z tego dziwacznego snu... Alarm właśnie się włączył i Kate przyszła obudzić Hurleya, który pełnił wartę przy komputerze.
W retrospekcji widzimy Hurleya, który chce zachować w tajemnicy fakt wygrania na loterii. Jak co dzień idzie do pracy w Mr. Cluck’s Chicken Shack, gdzie dostaje ostrą reprymendę od managera za podjadanie w czasie pracy i nie płacenie za zjedzone posiłki. Mając wygraną w kieszeni, Hurley rezygnuje z pracy. Ku jego zaskoczeniu, jego kumpel Johnny idzie w jego ślady. Postanawiają razem spędzić dzień wolny – odwiedzają sklep muzyczny, w którym słuchają przeboju Driveshaft „You All, Everybody”, po czym Hurley próbuje zaprosić atrakcyjną sprzedawczynię na koncert. Niespodziewanie dla wszystkich, dziewczyna z chęcią przystaje na jego propozycję. Później z ukradzionych krasnali układają na podjeździe managera z Mr. Cluck’s Chicken Shack dużo znaczący napis „Cluck You”. Jadąc samochodem, Hurley prosi Johnny’ego, żeby nigdy się nie zmienili, na co Johnny oczywiście przystaje. Chwilę później dostrzegają przy stacji benzynowej tłum dziennikarzy, którzy już zdążyli się dowiedzieć, że szczęśliwy los został zakupiony właśnie w tym punkcie. Sprzedawca rozpoznaje Hurleya i wskazuje go dziennikarzom. Kiedy do Johnny’ego dociera, co się stało, mimo danej przed chwilą obietnicy widzimy, że pomiędzy parą przyjaciół wszystko się zmieni...
Na Wyspie Hurley próbuje w rozsądny sposób podzielić zapasy żywności między rozbitków. Charlie próbuje go podejść i „wyciągnąć” masło orzechowe (dla Claire). Kiedy Hurley odmawia, chcąc być sprawiedliwym i uczciwym w stosunku do reszty, Charlie obraża się i rozgniewany odchodzi. Hurley decyduje się na wtajemniczenie Rose w całą sytuację, mając nadzieję, że pomoże mu ona rozwiązać ten problem.
W międzyczasie Jack i Sayid próbują spenetrować najbardziej niedostępną część bunkra. Betonowe ściany wydają się nie do przejścia... Sayid zwraca uwagę, że taka technika budowlana została zastosowana w Czarnobylu, więc za grubą betonową powłoką z pewnością znajduje się coś wytwarzającego niebywale silne pole magnetyczne.
Sawyer, Michael i Jin dowiadują się, że zostali uwięzieni przez pasażerów tylnej części samolotu. Zostają przez nich przeprowadzeni do betonowego bunkra, który, pomimo zniszczeń, zaniedbania i opuszczenia, również należy do Inicjatywy Dharma, gdyż logo Dharmy pojawia się na drzwiach i ścianach. Jedna z ocalałych kobiet, Libby, wspomina, że katastrofę przeżyły 23 osoby. Jednak widzimy razem z trójką uwięzionych, że wielu z rozbitków musiało umrzeć później... W bunkrze jakiś mężczyzna wypytuje aresztantów o Rose – okazuje się, że jest to Bernard, jej mąż.
Będąc na plaży Claire zauważa dryfującą na powierzchni wody butelkę z wiadomościami, zabraną przez Michaela na tratwę. Obie z Shannon dochodzą do wniosku, że to Sun powinna podjąć decyzję, co zrobić... Sun stwierdza, że najlepiej będzie zakopać butelkę i nikomu o niej nie mówić.
Hurley jest coraz bardziej pewny, że nie potrafi rozdzielić zapasów w taki sposób, aby każdy był zadowolony. Próbuje zrezygnować z powierzonego mu zadania, jednak Locke się na to nie zgadza. W akcie desperacji Hurley znajduje nie użytą laskę dynamitu i decyduje się wysadzić całą spiżarnię w powietrze, jednak w ostatnim momencie odwodzi go od tego Rose. Na jej pytanie, dlaczego chciał to zrobić, Hurley odpowiada, że te zapasy wszystko zmienią na Wyspie, wszyscy zaczną go nienawidzić, ponieważ nie dostaną wszystkiego, co chcieliby dostać, a on nie chce powtórki sytuacji z Johnnym. Rose udaje się go uspokoić.
Po pewnym czasie Hurley informuje Jacka, że nie będzie racjonować żywności, na co ten się zgadza. Zamiast tego Hurley rozdaje wszystko rozbitkom, co kończy się ogromną ucztą na plaży. Wszyscy są zadowoleni i dziękują Hurley’owi za tak wspaniały prezent, łącznie z Charlie'm, który może w końcu ofiarować Claire jej ulubione masło orzechowe.
Ciekawostki[]
- Na kartonie mleka, z którego pije Hurley widać twarz Walta i podpis: Zaginiony.
- Szef Hurleya to także szef Locke'a, kiedy ten pracował w firmie produkującej pudełka.
- Bar, w którym pracował Hurley, to w rzeczywistości bar Popeye's Chicken & Biscuits w Honolulu.
- W tym odcinku Hurley słucha płyty zespołu Driveshaft, do którego należy Charlie.
Cytaty[]
Ana- Lucia: Zamknij się. Kiedy mówię, że masz coś zrobić - robisz to. Mówię idź - idziesz, mówię zatrzymaj się - zatrzymujesz się. Mówię skacz, co na to powiesz?
Sawyer: "Ty pierwsza".
Mr.Eko: Wszystko z tobą w porządku?
Sawyer: Teraz się tym przejmujesz?
Mr.Eko: Przeprosiłem. To było nieporozumienie.
Sawyer: Nieporozumienie następuje wtedy, kiedy przynosisz mi lemoniadę zamiast mrożonej herbaty.
Michael: Myślałem, że mówiłaś, że było was 23.
Libby: Było.
Linki[]
- Część artykułu powstała dzięki http://zagubieni.pl/